In Goorblues zitten ze op kruissnelheid met hun programmatie want na Keith Dunn was het alweer de beurt aan Pete Mitchell en z’n drive. Pete die ooit in het begin van zijn carrière ‘The Minstrel’ werd genoemd heeft zich na al die jaren omhoog gewerkt tot een perfect beheerser van de ‘stratocaster’. In de jaren ’80 maakte hij furore met zijn band ‘Four Wheel Drive’ en werd als 4-koppige band einde jaren ’90 hervormt tot een trio en noemden zich zo Pete Mitchell’s Drive.

Tijdens set 1 kregen we vooral covers te horen met als opener ‘Before You Accuse Me’ Dit nummer is van de hand van Bo Diddley die het in 1958 uitbracht. In de jaren ’70 werd dit een gigantische hit voor CCR. Verder op het menu stonden klassiekers als ‘My Babe’ en ‘Cocaine’. Ook van uit dezelfde tijdzone van ‘Before You Accuse Me’ komt ‘Around & Around’ een nummer dat geschreven werd door Chuck Berry en later door de Stones en de Animals werd gecoverd.

 

Als laatste nummers voor de eerste set kwamen werd het rock ‘n roll time met I’m Ready, een nummer dat zowat door iedere Engelse bluesgitarist werd gecoverd en als allerlaatste kregen we ‘Route 66’ en kon ik een praatje maken met Pete waaruit ik leerde dat de vermoeidheid van een zware tour zijn tol begon te eisen iets wat je duidelijk kon vasttellen in de kracht van zijn stem.

Met ‘The House is Rockin’ startte set 2 eveneens sterk maar begon Pete het vocaal moeilijker te krijgen wat zijn gitaarspel dan weeral allemaal goed maakte en daar waren de mmetsten toch voor gekomen. Met de rockstandaard ‘Knockin’ On Heavens Door’ deden Pete en de Drive het dan wel een ietsje rustiger maar daarom niet minder intens.

Met ‘Can’t Stop Rockin’ eindigde hier het concert in Goorblues en deze titel kan Pete met zichzelf perfect vereenzelvigen….